Giving love

Αλήθεια εσείς θα αφήνατε κάποιον να κοιμηθεί επάνω σας;

Ενα πείραμα στη Νέα Υόρκη που εξελίχθηκε σε φιλανθρωπική εκστρατεία! Και τώρα εμείς το βλέπουμε και μας κάνει να σκεφτόμαστε ΠΟΣΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ και με ποιο τρόπο μπορούμε να βοηθήσουμε σήμερα;

Σήμερα περισσότερο απο ποτέ έχουμε ανάγκη

ο ένας τον άλλο. Μια ζεστή κουβέντα, ένα χαμόγελο, μια καλημέρα, μια όμορφη πράξη, γυρνάνε πίσω σε μας πάντα...Να δώσουμε αγάπη. Ναι μπορούμε. Να δώσουμε ελπίδα. Ναι γίνεται. 

Σε μια κοινωνία λυπημένη, που έχει παραδοθεί άνευ όρων. Μόνο η αγάπη και η σύμπνοια μένει.

Αγάπη. 

Μπορούμε να δωρίσουμε αγάπη;

Σε ένα σεμινάριο που παρακολούθησα τη Δευτέρα για την τέχνη της αγάπης, η εισηγήτρια, είπε πως είναι το ζητούμενο όλων να αγαπηθούμε και να είμαστε αρεστοί, αλλά πόσο κόπο κάνουμε πραγματικά και τι χρειάζεται ώστε να αγαπήσουμε; Το να αγαπήσεις είναι πολύ δυσκολότερο....Περιλαμβάνει την εγκατάλειψη του εαυτού , του εγωκεντρισμού . Πόσοι απο μας είναι πραγματικά διατεθειμένοι να αγαπήσουν; Και δεν εννοώ φυσικά το σύντροφο, ή ακόμη ευκολότερα τα παιδιά μας...Εννοώ το ολοκληρωτικό άνοιγμα στη αγάπη για όλους τους ανθρώπους...

Αξίζει να προσπαθήσουμε...

Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμί.

Και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντα μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.


Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία, πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.

Είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται, είτε γλώσσαι παύσονται, είτε γνώσις καταργηθήσεται. Εκ μέρους δε γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν όταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται. Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος έλάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος ελογιζόμην ότε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου. Βλέπομεν γαρ άρτι δι' εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον άρτι γινώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην. Νυνί δε μένει πίστις, έλπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα μείζων δε τούτων η αγάπη.

Τα λόγια απο τον άνωθεν ύμνο. Υπέροχο πραγματικά... ¨Οταν οι προφητείες καταργούνται, και οι γλώσσες παύουν, και η γνώση καταργείται και αυτή, δε μένει τίποτα εκτός απο πίστη, ελπίδα και αγάπη, και μεγαλύτερο και απο τα τρία αυτά η αγάπη...

Η αγάπη πάντα πιστεύει , πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει.... Εμπρός! 

Η υπαρξή μας ας είναι γεμάτη απο αυτήν...Ας ανοίξουμε τον εαυτό...