Παρασκευή 9 Αυγούστου 2013

How to make a dollhouse and a trip to Pilio- Πως να φτιάξουμε ένα κουκλόσπιτο και φωτογραφίες απο την απόδραση μας στο μαγευτικό Πήλιο!!!

Εγώ , αυτοί, και το καλοκαίρι!
Την περασμένη βδομάδα πήγα στη γιαγιάκα μου στο Βόλο!Η γιαγιά μου είναι νεότατη 75 παρακαλώ για να λυθεί η απορία!Πήρα παραμάσχαλα τις δισέγγονές της και της , τις πήγα να χαρεί!
Είχα μαζί και τη μαμά μου και αυτό το σμίξιμο των 4αρων γενεών είναι κάτι απίστευτο και πολύ γλυκό! Τα πιτσιρίκια δε, πέρασαν τέλεια, ξεχύθηκαν στη γειτονιά και έπαιξαν μέχρι αργά το βράδυ!Αθάνατο Ελληνικό καλοκαίρι!
 Έτσι η μαμά , βρήκε χρόνο για μια μικρή απόδραση στο πανέμορφο Πήλιο!
Το απαίσιο κινητό μου έβγαλε ελάχιστες φωτό και μετά με πρόδωσε αλλά, έστω και έτσι πρόλαβα να βγάλω την πόλη του Βόλου να απλώνεται σαν χαλί στα πόδια του Πηλίου:

 Είμαστε στη Μακρυνίτσα Πηλίου και η θέα σου κόβει την ανάσα...
 Γραφικά σπίτια παντού...
 Και λουλούδια να απλώνουν παντού το άρωμα τους...

 Παραλίες με κρυστάλλινα νερά, που μας ανοίγουν πάντα την όρεξη...
 Ε τώρα αυτό πώς να μη το βγάλω φωτό???

 Η γοργόνα μου...



Το ταξίδι στο Βόλο και το Πήλιο ήταν υπέροχο, πλινθόκτιστα σπίτια, γραφικά σοκάκια, πλατείες ,με αιωνόβια δέντρα, λουλούδια, δροσιά... Ένας παράδεισος!
Και το σπίτι της γιαγιάς!Αχ αυτό το σπίτι της γιαγιάς!
Με τις μυρωδιές του, τα χρώματα του!Τι χαρά να πηγαίνω με τα παιδιά μου!Και η γιαγιά μου να είναι ακόμη εκεί!Τι ευλογία!Να είσαι καλά γιαγιάκα μας!


Επιστρέψαμε στη Θεσσαλονίκη, και η Αφροδίτη μου έπεσε με τα μούτρα στο παιχνίδι. Πριν λίγο καρό, αποφασίσαμε να της αγοράσουμε ένα κουκλόσπιτο. Πήγαμε στην αγορά και αρχίσαμε να ψάχνουμε. Τι συμφορά! Οι τιμές για ένα ωραίο κουκλόσπιτο, απο 150 και πάνω...
Δεν υπήρχε περίπτωση να αγοράσουμε...
Ξετρύπωσα κάτι παλιές σιντιέρες απο που αλλού?Απο το υπόγειο της πεθεράς μου φυσικά!
Και τις διέλυσα κυριολεκτικά μέχρι να βρω το σχήμα που θα μου έδινε το καλύτερο σπίτι!
Ιδού:
 Ήταν σκούρο καφέ. Τις έτριψα, τις πέρασα αστάρι, και τις έβαψα στα χρώματα που ήθελα.Έβγαλα την πλάτη, ώστε να τις ενώσω για τον πρώτο όροφο, και άφησα τις 2 μόνο πλάτες για την πρόσοψη.
Έφτιαξα ένα διακοσμητικό στοιχείο με διαβήτη επάνω απο τα παράθυρα, και φυσικά άνοιξα με πριονάκι, πόρτες και παράθυρα. Το λευκό επάνω απο τα παράθυρα είναι ξυλάκια απο παγωτό βαμμένα, όπως επίσης και όλα τα κάγγελα του μπαλκονιού.
 Για την σκεπή χρησιμοποίησα τα πλαϊνά από τις σιντιέρες μου, τα οποία κόλλησα με ξυλόκολλα, και επάνω πέρασα κεραμίδι που χρησιμοποιείται σε αρχιτεκτονική μακέτα. (περίπου 5 ευρώ) Για όσους μένουν στη Θεσσαλονίκη υπάρχει στο art time στο κέντρο της πόλης.
 Το διαχωριστικό του δεύτερου ορόφου είναι το μόνο που φανερώνει ότι το σπίτι αυτό κάποτε υπήρξε θήκη για σιντι!!! 
 Ντεκουπάζ στα δωμάτια με χαρτοπετσέτα για τη διακόσμηση των τοίχων


 Κουρτίνες απο κομμάτια μιας παλιάς δικής μου κουρτίνας
και κουρτινόξυλα απο ξυλάκι απο σουβλάκι


Το καμάρι μου!

Τελικά δε θέλει κόπο, θέλει τρόπο, και σίγουρα δε θέλει χρήμα!
Αποφασίζω αυτές τις μέρες που θα ζήσω λίγες ακόμη καλοκαιρινές μαγικές στιγμές, πριν μας αποχαιρετήσει το καλοκαιράκι...
Μέχρι την επόμενη φορά, να περνάτε όμορφα και να δημιουργείτε!!!!
Σας φιλώ γλυκά!



1 σχόλιο:

  1. Τα πρώτα μου συγχαρητήρια αφορούν τις ζωντανές σου δημιουργίες!ΝΑ ΤΑ ΚΑΜΑΡΩΝΕΙΣ ΓΕΡΑ!!!
    Οσο για το κουκλόσπιτο Μανταλένα μου,δεν νομίζω οτι έχει να ζηλέψει τίποτα απο των 150,και νομίζω οτι την ίδια άποψη κέχιε και το μικρό ζουζούνι που καμαρώνει δίπλα του και δικαίως. Αυτό είναι η πιο αδιάψευστη επιβράβευση του κόπου σου
    Φιλάκια πολλά Καλά να περνάτε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή